ورزشگاه میانرود زخم کهنه ۲۰ ساله

ورزشگاه میانرود شیراز یک ورزشگاه فوتبال که در سال ۱۳۷۴ پس از جستجوهای فراوان مبنی بر تعیین بهترین مکان از نظر جغرافیایی آب وهوایی وگستردگی مکانی در اطراف شیراز، شهرک میانرود برای ساخت این مجموعه ورزشی انتخاب شد. در دوره ریاست جمهوری خاتمی کلنگ شروع کار با حضور معاون اول وقت زده و کار شروع شد ابتدای کار قرار بر استفاده از متخصصین کره‌ای بود که تضمین کرده بودند کار چهار ساله تمام می‌شود ولی احتیاج به دستگاههای مخصوص داشتند که حمل آنها از کره به ایران متحمل هزینه‌ای برابر با خرج خود ورزشگاه فوتبال بود که دولت زیر بار این هزینه نرفت و قرار شد همان طرح کره‌ایها با متخصصین ایرانی انجام شود و کار به شرکتهای تهرانی و تبریزی سپرده شد با بودجه دومیلیارد تومان اولیه. 

 این مجموع قرار بود تبدیل به دهکده المپیک شیراز بشود اما بعد از آن محدود به مجموعه چند منظوره شد و دهکده المپیک مورد نظر به منطقه‌ای در شرق شیراز در نزدیکی فرودگاه انتقال داده شد که سرنوشت این یکی هم معلوم نیست .

این مجموعه چند منظوره شامل استادیوم ۵۰ هزار نفری فوتبال زمین شماره دو سه فوتبال سالن چند منظوره پیست دومی‌دانی پیست دوچرخه سواری واستخر شنا و زمین تنیس می‌باشد این ورزشگاه نیمه کاره بصورت گرد همانند ورزشگاه آزادی ساخته شده و دو طبقه که البته سکوهای طبقه دوم به حالت تقریبا دو طبقه‌است که از دور نمایی سه طبقه را دارد. نمای زیبای استادیوم با توجه به استفاده از امکانات سایبان بسیار زیباتر می‌شود این ورزشگاه تماما با نقشه‌ای کره‌ای ساخته شده و به گواه کارشناس مجموعه کاملترین استادیوم خاورمیانه خواهد بود که از نظر زیر ساختهای لازم آخرین تحولات در زمینه ورزشگاه‌سازی در دنیا و زیرساختهای چمن، فروشگاهها، پارکینگ، موقعیت سکوها، سرویسهای بهداشتی و... پیش بینی‌های لازم شده مزیت این ورزشگاه نسبت به ورزشگاه آزادی کریدور آن است که کریدور دور آزادی در طبقه اول با عرض ۶ متر است اما در این ورزشگاه ۹ متر می‌باشد برخلاف آزادی این ورزشگاه دپو نیست وتمامااز ستونهای مستحکم وزیبا استفاده شده که دقیقا ورودی تماشاگران از میان همین ستونها پله گذاری شده. با توجه به اینکه این مجموعه در حاشیه کمربندی شیراز قرار گرفته وتا مرکز شهر تنها ۱۵دقیقه مسافت دارد ودر حاشیه کوه قرار دارد مشکل آب وهوایی رفت وآمد ترافیک دوری راه وغیره را ندارد.بحث‌های بسیاری برای انتقال مجموعه در زمان تعویض ریاست جمهوری به شهر جدید صدرا شد که با توجه به هزینه زیادی که صورت گرفته بود امکان جابجایی طرح نبود.

از سال ۱۳۷۴ تا امسال (۱۳۹۴) بیست سال گذشته است و دوره شش دولت نیز سپری شده هنوز این زخم کهنه بیست ساله بر پیشانی میانرود باقی است . بگذریم از وعده هایی که دولتهای پیشین دادند و عمل نکردند ، اکنون این پروژه با این تاریخچه در حال ویرانی است و اگر بداد آن مسئولین نرسند دیگر جز ویرانه ای از آن باقی نمی ماند .